59,09 km, 3u29', 16,99 km/u
De toertocht van Poperinge ... Vorig jaar voor het eerst gereden, en toen direct in de agenda voor dit jaar gezet. Het was dus vandaag ... Vorig jaar de 75 km gereden en toen onmiddellijk gezegd dat het dit jaar de 100 km zou (goed gelezen, zou) worden. De voorbije weken dat al ietske bijgesteld tot 75 km, en na een paar km biken al snel besloten om maar de 57 km te doen ...
Tot daar de goede voornemens. Rond 9u gestart met de broers Mijle (Berre en Steven), mijn eigenste broer Nick, en nieuwbakken Steenbakker Andy. Ook zij zaten toen nog met goede voornemens. Voornemens die maar stand hielden tot de eerste splitsing. Nick en Berre (beiden gestart voor de 100 km), reden verder voor de 75 km. De anderen (waaronder dus mezelf) reden verder voor de 57 km, waar we gestart waren voor de 75 km ...
Voor deze eerste splitsing werd het namelijk al snel duidelijk dat het regenweer van de voorbije dagen er voor gezorgd hadden dat het parcours er nog extra zwaar bijlag. Overal goed berijdbaar, dat wel, maar door de regen was de ondergrond wel extra 'zuigend'.
De toertocht van Poperinge ... Vorig jaar voor het eerst gereden, en toen direct in de agenda voor dit jaar gezet. Het was dus vandaag ... Vorig jaar de 75 km gereden en toen onmiddellijk gezegd dat het dit jaar de 100 km zou (goed gelezen, zou) worden. De voorbije weken dat al ietske bijgesteld tot 75 km, en na een paar km biken al snel besloten om maar de 57 km te doen ...
Tot daar de goede voornemens. Rond 9u gestart met de broers Mijle (Berre en Steven), mijn eigenste broer Nick, en nieuwbakken Steenbakker Andy. Ook zij zaten toen nog met goede voornemens. Voornemens die maar stand hielden tot de eerste splitsing. Nick en Berre (beiden gestart voor de 100 km), reden verder voor de 75 km. De anderen (waaronder dus mezelf) reden verder voor de 57 km, waar we gestart waren voor de 75 km ...
Voor deze eerste splitsing werd het namelijk al snel duidelijk dat het regenweer van de voorbije dagen er voor gezorgd hadden dat het parcours er nog extra zwaar bijlag. Overal goed berijdbaar, dat wel, maar door de regen was de ondergrond wel extra 'zuigend'.
Aan deze eerste splitsing hadden we al een paar 'gletsige' onverharde stroken voorgeschoteld gekregen, zelfs een strook waar volgens Andy de maïs nu al moest afgereden worden ... Ook de eerste bergjes kregen we al op onze boterham, de Sulferberg, de Rodeberg en kort na de splitsing de Vidaigneberg.
In Westouter kregen we na een 17-tal km de eerste bevoorrading voorgeschoteld. Goed gedronken en gegeten dus voor het zwaarste stuk van deze TT, de zone in Frankrijk met de Catsberg en Boeschepeberg.
Eerst de Catsberg dus, die drie keer beklommen werd, twee keer voor de bevoorrading en nog één keertje na de bevoorrading (ja Andy, het was toch waar ...). Het blijven van de mooiste beklimmingen die ik tot nu toe al deed. Vooral die tweede dwars door het bos naar die 'gevreesde' piloon mag er zijn, alhoewel ook die eerste singletrackbeklimming niet moet onderdoen. En eigenlijk ook die laatste met helemaal op het einde dat korte steile stuk langs de trapkes ook niet ... Alledrie heel mooie beklimmingen dus.
Maar tussendoor was er ook nog een bevoorrading voorzien, bij de splitsing voor de 57-75 km en de 100-120 km, waar er precies niet veel bikers voor de langste afstanden kozen. Na deze bevoorrading dus nog één beklimming van de Catsberg vooraleer we aan Boeschepeberg begonnen. Deze nog een paar keer op en af gereden en het klimwerk zat er (eindelijk) op voor vandaag.
En het 'properste' moest dan nog komen. Het was zo een 10 km voor het einde dat het ons begon op te vallen dat het daar al wel heel veel moest geregend hebben. Water dat van de velden over de straat liep, ondergelopen weides en krieren, enorme modderpoelen, ... heel drassige toestanden dus. Een 5-tal km voor het einde dan zelf nog in een paar vlagen gezeten, en dus nog doornat gearriveerd in Poperinge, waar er gelukkig goede douches stonden te wachten !
In zaal Maeckelblijde nog iets gedronken en gegeten (van die lekkere Sultanakoekjes) tot Nick en Berre arriveerden ... heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ver achter ons ... om rond 16 u terug naar huis te rijden !
Blijft één van de mooiste gereden TT's, en staat volgend jaar zeker weer op mijn agenda, en weer met het voornemen om voor de 100 km te gaan. En heel misschien blijft het deze keer niet bij een goed voornemen ...
De volgende weken staan er geen TT's meer op het programma, maar wel een 'hoogtestage' (zoals Steven het noemt), of eigenlijk een weekje vakantie in Oostenrijk !
In Westouter kregen we na een 17-tal km de eerste bevoorrading voorgeschoteld. Goed gedronken en gegeten dus voor het zwaarste stuk van deze TT, de zone in Frankrijk met de Catsberg en Boeschepeberg.
Eerst de Catsberg dus, die drie keer beklommen werd, twee keer voor de bevoorrading en nog één keertje na de bevoorrading (ja Andy, het was toch waar ...). Het blijven van de mooiste beklimmingen die ik tot nu toe al deed. Vooral die tweede dwars door het bos naar die 'gevreesde' piloon mag er zijn, alhoewel ook die eerste singletrackbeklimming niet moet onderdoen. En eigenlijk ook die laatste met helemaal op het einde dat korte steile stuk langs de trapkes ook niet ... Alledrie heel mooie beklimmingen dus.
Maar tussendoor was er ook nog een bevoorrading voorzien, bij de splitsing voor de 57-75 km en de 100-120 km, waar er precies niet veel bikers voor de langste afstanden kozen. Na deze bevoorrading dus nog één beklimming van de Catsberg vooraleer we aan Boeschepeberg begonnen. Deze nog een paar keer op en af gereden en het klimwerk zat er (eindelijk) op voor vandaag.
En het 'properste' moest dan nog komen. Het was zo een 10 km voor het einde dat het ons begon op te vallen dat het daar al wel heel veel moest geregend hebben. Water dat van de velden over de straat liep, ondergelopen weides en krieren, enorme modderpoelen, ... heel drassige toestanden dus. Een 5-tal km voor het einde dan zelf nog in een paar vlagen gezeten, en dus nog doornat gearriveerd in Poperinge, waar er gelukkig goede douches stonden te wachten !
In zaal Maeckelblijde nog iets gedronken en gegeten (van die lekkere Sultanakoekjes) tot Nick en Berre arriveerden ... heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ver achter ons ... om rond 16 u terug naar huis te rijden !
Blijft één van de mooiste gereden TT's, en staat volgend jaar zeker weer op mijn agenda, en weer met het voornemen om voor de 100 km te gaan. En heel misschien blijft het deze keer niet bij een goed voornemen ...
De volgende weken staan er geen TT's meer op het programma, maar wel een 'hoogtestage' (zoals Steven het noemt), of eigenlijk een weekje vakantie in Oostenrijk !
0 Comments:
Post a Comment